We zijn alweer een aantal maanden verder sinds onze laatste blog en er is weer heel veel gebeurd. We kregen eind november de bouwaansluiting. De muren werden opgemetseld en de kap is eind vorig jaar geplaatst. In januari is het riet helemaal gelegd. Hier hadden we ons erg op verheugd en het was prachtig om te zien, echt een vak apart. Het is heel erg mooi geworden, vooral ook bij de dakkapel en bij de dakramen, het zijn echt kunstwerkjes. Het halve dorp rijdt om door de polder om te kunnen zien hoe het ervoor staat met de bouw, lijkt het wel. De straat is een stuk drukker geworden en voor het huis remmen auto’s geregeld even af. Iedereen is verbaasd over hoe snel het gaat en we hebben al veel complimentjes gekregen over hoe mooi het is geworden. Zelf hebben we minder kijk op de technische aspecten van de bouw, maar ook werklui van andere bedrijven maken regelmatig complimentjes. Over hoe netjes recht de binnenmuren zijn en ook over hoe netjes het metselwerk er buiten uitziet. Lokale werklui brengen de projectleider ondertussen af en toe wat Zeeuws-Vlaams bij. Zo heeft Peter de Haan het inmiddels ook over “de Chape”, in plaats van over de cement gietvloer. Nou bekt dat natuurlijk ook wel lekkerder, maar in het begin moet hij toch gedacht hebben “Wat is in godsnaam d’n Tjap!?”.
Op de bouw is ook regelmatig aanloop van bouwtoeristen/ dorpsgenoten. Pas gingen we broodjes brengen naar de rietdekkers, werden we afgetroefd door het oude boertje dat daar dagelijks door de polder fietst, die de rietdekkers koffiekoeken kwam brengen als dank voor het ‘busseltje’ riet dat hij had meegekregen voor de vogelhuisjes die hij maakt.
